ایران و سازمان تجارت جهانی
پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و تبعات کوتاه مدت ناشی از آن از جمله، بحران بیکاری، توزیع ناعادلانه درآمد و حذف حجم عظیمی از بخشهای صنعتی و بنگاههای اقتصادی ناشی از ناکارآمدی آنها، ایجاب میکند تا با شناخت روند جهانی شدن و آثار و پیامدهای احتمالی آن بر صنایع کشور، نسبت به اتخاذ راهبردهای مناسب در بهره گیری از مزایای این پدیده و به حداقل رساندن اثرات زیانبار آن، برنامه ریزی لازم صورت گیرد.
امروزه صنعت خودرو بدلیل برخورداری از مزایای بالقوه در جهت رشد و توسعه اقتصادی، بیش از پیش موردتوجه بازیگران عرصه اقتصاد و صنعت قرار گرفته است. صنعت خودروی ایران بدلیل برخورداری از یک فضای بسته اقتصادی توانسته است یک صنعت پرسود باشد، اما وجود این فضای غیررقابتی، صنعت خودرو را از ضرورت درک بازار جهانی و بدنبال آن تغییر در تفکر تولیدی خود بازداشته است.
ساختار مناسب و سازگار صنعت یکی از منابع مهم مزیت رقابتی است و صنعت خودرو نیز یکی از رقابتی ترین صنایع جهان است که از آن بعنوان لکوموتیو رشد اقتصادی یاد میشود. این صنعت در ایران نیز بعنوان اولین کشور خودروساز خاورمیانه از اهمیت بسیاری برخوردار است.
از یکسو، عدم وجود چارچوب نظری جامع در رابطه با مزیت رقابتی، و از سوی دیگر، جهانی شدن بازارها و گسترش دامنه رقابت از عرصه های ملی به سطح جهانی و نیز پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و بازشدن درهای اقتصادی کشور، ضرورت بررسی رقابت پذیری صنایع ایران در صحنه تجارت بین الملل را امری ضروری می سازد تا برای بهره برداری بیشتر از مزایای الحاق و برطرف کردن مشکلات و موانع آتی، برنامه ریزی لازم صورت گیرد.
مقدمه ای از کتاب "ایران و سازمان تجارت جهانی"
تالیف: دکتر غلامرضا رحیمی
درباره این سایت